inktlaagdikte

Inktlaagdikte is de dikte van de inktlaag die op een substraat achterblijft na het drukken. Het is een belangrijke parameter omdat zij factoren zoals kleurintensiteit, dekking, glans en dot gain mede bepaalt. De exacte dikte varieert sterk met de druktechniek (bijvoorbeeld offset, digitaal drukwerk), het poreuze karakter van het substraat en de drukcondities zoals snelheid en droogtijd.

Een typische inktlaagdikte ligt vaak in de orde van enkele micrometers voor veel druktoepassingen, maar kan bij verzadigde vlakken hoger uitvallen. In extreme gevallen kan de film tientallen micrometers bereiken. De dikte wordt meestal uitgedrukt in micrometers (µm) en kan ook worden afgeleid uit de optische densiteit van de afdruk, waarbij meer inkt meestal tot een hogere densiteit leidt.

Inktlaagdikte is nauw verbonden met grafische kwaliteit: een grotere dikte verhoogt kleurintensiteit en donkerte, maar kan dot gain stimuleren, glansverschillen geven en droogtijden verlengen. Een te dunne laag kan leiden tot onvoldoende dekking en verlies van kleurintensiteit. Om de relatie tussen dikte en perceptie te beoordelen, worden naast visuele waarneming ook meetmethoden ingezet.

Meet- en schattingsmethoden zijn onder meer densitometrie (om densiteit te meten) en profilometrie of cross-section analyse om de fysieke dikte te bepalen. In de praktijk wordt de dikte vaak geschat via de combinatie van densiteitsmeting, materiaalkenmerken en conversies met behulp van kalibraties.

Beïnvloedingsfactoren omvatten inktformuleringen (pigmentconcentratie, bindmiddel), substraatabsorptie en gladheid, drukdruk en drooginstellingen, en het gebruik van coatings of aflak. Correcte afstemming van deze factoren helpt om de gewenste inktlaagdikte en afdrukkwaliteit te bereiken.