Home

frequentieruimte

Frequentieruimte is de representatie van een signaal of beeld in termen van frequentiecomponenten in plaats van tijd- of ruimtelijke variaties. In de frequentieruimte worden signalen beschreven door hun amplitudes en fasen per frequentie, zodat periodieke of quasi-periodieke factoren zichtbaar worden als pieken in een spectrum. De transformatie van tijd- of ruimtelijk domein naar frequentiedomein wordt meestal uitgevoerd met de Fourier-transformatie; bij continue signalen geldt X(f) = ∫ x(t) e^(-j2π f t) dt en bij discrete signalen X[k] = ∑_{n=0}^{N-1} x[n] e^(-j2π kn / N), wat leidt tot een discrete frequentie-indeling.

In de frequentieruimte is het mogelijk om filters te ontwerpen en toe te passen door enkel de

Interpretatie en beperkingen: de frequentie-resolutie hangt af van de meetduur en de gebruikte vensters; kortere vensters

Zie ook: Fouriertransformatie, frequentiespectrum, DFT/FFT, filtering, spectrale analyse.

gewenste
frequentiebanden
te
versterken
of
te
verzwakken.
Frequentie-informatie
is
ook
centraal
in
spectrale
analyse,
geluidsbewerking,
beeldverwerking
en
gegevensreductie.
Voor
discrete
signalen
wordt
vaak
de
Discrete
Fourier
Transform
(DFT)
of
de
Fast
Fourier
Transform
(FFT)
gebruikt;
de
frequentie-indelingen
hangen
af
van
de
monstersnelheid
Fs
en
bestrijken
doorgaans
het
interval
[-Fs/2,
Fs/2)
of
[0,
Fs),
afhankelijk
van
de
implementatie.
geven
bredere
pieken
en
slechtere
frequentie-resolutie,
wat
spectrale
lekkage
veroorzaakt.
Reële
signalen
bevatten
ruis
en
kunnen
vervormd
raken
door
anti-aliasing
en
windowing.