fotogrametryczne

Fotogrametryczne odnosi się do fotogrammetrii, nauki i techniki pozyskiwania wiarygodnych informacji o obiektach i scenach za pomocą zdjęć fotograficznych i obrazów, zwykle o charakterze metrycznym. Dzięki analizie par lub serii zdjęć możliwe jest odtworzenie geometrii sceny w trójwymiarze i wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchniach obiektów.

Główne metody obejmują stereofotogrametrię, która wykorzystuje pary zdjęć lub obrazy z kamer ustawionych pod kątem w celu uzyskania informacji o głębokości; fotogrametrię bliskiego zasięgu, stosowaną w pracowniach i na miejscu; oraz techniki cyfrowe generujące chmurę punktów, modele 3D, ortofotomapy oraz modele terenu (DEM) i powierzchni (DSM). Proces fotogrametryczny obejmuje orientację zdjęć (wewnętrzna i zewnętrzna orientacja), kalibrację kamery, punkty kontrolne terenowe oraz przetwarzanie z użyciem bundle adjustment, co umożliwia precyzyjne pomiary i zgodność składowych danych.

Typowe produkty to ortofotomapy, modele terenu, modele szczegółowe obiektów infrastruktury i budynków, a także rekonstrukcje architektoniczne i kulturowe. Fotogrametria od dawna stanowi podstawę kartografii i pomiarów terenowych oraz wspomaga analizę zmian środowiskowych.

Zastosowania obejmują mapowanie topograficzne, inżynierię lądową i przemysł, archeologię, architekturę, leśnictwo, zarządzanie zasobami oraz dokumentację zabytków. Rozwój technologiczny przynosi drony, automatyzację przetwarzania oraz integrację z danymi lidarowymi i sensorami wieloźródłowymi, co zwiększa zakres i dokładność analiz fotogrametrycznych.