draaglagen

Draaglagen zijn lagen in een geotechnisch profiel of in infrastructuur die lasten van bovenaf naar de onderliggende ondergrond overbrengen. De term wordt gebruikt in de geotechniek en in het weg- en funderingsontwerp om te verwijzen naar de belastingsdragende delen van een constructie of asfaltlaag.

In geologie en stratigrafie verwijst een draaglaag naar een deel van een sediment-, gesteente- of grondopbouw met voldoende sterkte en stijfheid om gewicht te dragen zonder onaanvaardbare scheef- of indringingszetting. De draagkracht wordt beïnvloed door samenstelling, vocht, porositeit en drainage. Het vaststellen van draaglagen gebeurt via boormetingen, sonderingen, proeflasten en laboratoriumtests op monsters.

In civiele techniek, met name bij wegconstructies en funderingen, verwijst draaglaag naar de laag(ken) die verkeerslasten moet dragen. Bij wegen ligt de wearing course (het oppervlak) boven de draaglaag. Draaglagen bestaan gewoonlijk uit basislagen en/of subbasissen van granulair materiaal of gestabiliseerde grond. De keuze van materiaal, dikte en samenstelling hangt af van de verwachte belasting, de sterkte van de ondergrond, klimaat en de gewenste lange levensduur.

Belangrijke aspecten van draaglagen zijn sterkte en stijfheid, drainage en vochtregeling, evenals de verdichtingskwaliteit. Een onvoldoende draaglaag kan leiden tot ongelijkmatige zetting, scheuren of functionele achteruitgang van de constructie. Inspectie, proeflasten en consistente compacteering zijn cruciaal voor het behoud van de draagcapaciteit en stabiliteit van gebouwen en infrastructuur.