crediteurenomlooptijd

Crediteurenomlooptijd, ook bekend als days payable outstanding (DPO), is een financiële maatstaf die de gemiddelde tijd meet die een onderneming neemt om haar crediteuren te betalen. Het geeft inzicht in hoe lang een bedrijf leveranciersfacturen uitstaat en vormt een onderdeel van het beheer van werkkapitaal en liquiditeit.

Berekening: crediteurenomlooptijd = (gemiddelde crediteuren / kosten van verkochte goederen) × 365. Het gemiddelde crediteuren wordt berekend als (crediteuren begin periode + crediteuren eind periode) gedeeld door 2. Soms wordt ook een variant gebruikt met de jaarlijkse inkoopwaarde of omzetgerelateerde kosten, afhankelijk van beschikbare gegevens.

Interpretatie: Een hogere crediteurenomlooptijd duidt erop dat een onderneming leveranciers langer laat betalen, wat de korte termijn liquiditeit kan verbeteren en de kaspositie kan versterken. Dit kan echter leiden tot verslechterde leveranciersrelaties of minder gunstige betalingsvoorwaarden. Een lagere termijn betekent snellere betaling en kan zorgen voor betere relaties en mogelijk kortingen, maar verlaagt de contante liquide middelen.

Relatie met andere maatstaven: crediteurenomlooptijd maakt deel uit van de Cash Conversion Cycle (CCC) en wordt vaak vergeleken met branchegemiddelden om efficiëntie in betalingsbeheer te beoordelen. Waarden kunnen beïnvloed worden door leveranciersvoorwaarden, seizoensinvloeden, en beleid rondom kasbeheer en kredietwaardigheid.

Beperkingen: de interpretatie is afhankelijk van gekozen definities voor de kostenbasis (COGS versus omzet) en de gebruikte periode. Het is verstandig crediteurenomlooptijd te benchmarken tegen vergelijkbare bedrijven en de onderliggende factoren te analyseren.