corresponderen

Corresponderen is een Nederlands werkwoord met twee hoofdbetrekkingen. Ten eerste betekent het het uitwisselen van brieven, berichten of andere vormen van communicatie met iemand anders; ten tweede kan het aangeven dat iets in overeenstemming is met of daarmee overeenkomt.

Het woord is afgeleid van het Latijnse correspondere en kwam via het Frans en het Engels in het Nederlands terecht. In gebruik is corresponderen relatief formeel en veelvoorkomend in zakelijke, academische of literaire contexten. Het kan zowel verwijzen naar persoonlijke uitwisseling als naar het vaststellen van overeenkomsten tussen gegevens, normen of verwachtingen.

Voorbeelden: Zij correspondeert al jaren met een penvriend in Amerika. De cijfers corresponderen met de werkelijkheid, wat betekent dat ze kloppen met wat werkelijk is. Bij personen gebruikt men doorgaans met of met elkaar: “ik correspondeer met mijn collega” of “wij corresponderen met elkaar”. Bij onderwerpen of feiten komt men ook wel uit op uitdrukkingen als “corresponderen over” of men spreekt vaker van “komen overeen met”.

Grammaticale kenmerken: Het werkwoord is normaal in de tegenwoordige tijd (bijv. ik correspondeer, jij correspondeert, hij correspondeert; wij corresponderen, jullie corresponderen, zij corresponderen) en kan met de preposities met of over worden gebruikt, afhankelijk van de betekenis. In de verleden tijd en voltooid deelwoorden volgt het systeem van de reguliere werkwoorden.

Zie ook: correspondentie, overeenkomen, overeenstemming.