biokompozytów

Biokompozyty to materiały kompozytowe, w których matryca polimerowa (lub jej znacząca część) pochodzi z odnawialnych źródeł, a jako wzmocnienie wykorzystuje się włókna naturalne. Włókna te mogą być roślinne, takie jak len, konopie, juta, bawełna, sisal, hib lub odpady drzewne, a matryca może być biobazowana (np. PLA, PHA, mieszanki skrobiowe) lub pochodząca z tradycyjnych polimerów, stosowana z naturalnym wypełnieniem.

Konstrukcja biokompozytów pozwala uzyskać niski udział masy, dobrą wytrzymałość na stosunek wytrzymałości do masy oraz korzystne właściwości tłumienia drgań. Włókna naturalne zwykle poprawiają sztywność i wytrzymałość na rozciąganie, często przy niższych kosztach i mniejszym wpływie na środowisko w porównaniu z włóknami syntetycznymi. Jednak materiały te mają także ograniczenia: większa nasiąkliwość wodą, zmienność właściwości wynikająca z różnic w surowcach, a także wyzwania związane z interfejsami między matrycą a włóknem i trwałością w warunkach wilgotnych.

Zastosowania biokompozytów obejmują elementy samochodowe i wnętrza pojazdów, opakowania, produkty konsumpcyjne, konstrukcyjne panele oraz sprzęt sportowy. Swoje miejsce znajdują również w budownictwie i meblarstwie. End-of-life biokompozytów zależy od rodzaju matrycy — biodegradowalne matryce umożliwiają kompostowanie przemysłowe, podczas gdy kompozyty z matrycami konwencjonalnymi mogą być poddawane recyklingowi lub energetycznemu odzyskowi; pełna biodegradacja nie zawsze występuje w praktyce.