binnenkanten

Binnenkanten is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de randen of kanten van een object aan te duiden die naar de binnenzijde gericht zijn. In tegenstelling tot buitenkanten verwijst het naar wat zich binnen de constructie bevindt of tegenover de inhoud ligt. De term kan zowel naar de rand zelf als naar het aangrenzende binnenoppervlak verwijzen.

Toepassingsgebieden van binnenkanten komen voor in verschillende vakgebieden. In houtbewerking en meubelmakerij verwijst men vaak naar de binnenkanten van lijsten, panelen en fronten die in verbinding staan met het interieur of met een lade. In metaalbewerking en constructie betreft het de binnenranden van kanalen, flenzen enlassen, waar een goede pasvorm of afdichting van belang is. In architectuur en ontwerp kan men spreken over de binnenkant van ruimtes en objecten bij het uitwerken van ruimtelijke verhoudingen en gebruiksoppervlak.

Technische aandachtspunten zijn onder meer de nauwkeurigheid van de maatvoering, de afwerking en de randen. Binnenkanten worden vaak afgerond (radius) of afgeschuind (chamfer) om scherpe randen te verwijderen, beschadigingen te voorkomen en montagemogelijkheden te verbeteren. De toleraties voor binnenkanten kunnen afhankelijk van het product en de functie strenger zijn dan die voor buitenkanten, zeker bij passingen, afdichtingen en bewegende onderdelen.

Terminologie kan per vakgebied verschillen; sommige bronnen gebruiken ook alleen de termen binnenkant of inwendige rand. Desondanks verwijzen beide gericht naar de binnenzijde en de rand die daartegenaan ligt.