betalingsregels

Betalingsregels verwijzen naar de regels die bepalen wanneer en hoe een betaling moet plaatsvinden in het kader van een overeenkomst of transactie. Ze regelen de betaling van geldschulden en omvatten meestal het bedrag, de vervaldatum, de betalingswijze, de valuta en de gebruikte betalingsinstrumenten, evenals eventuele rente en kosten bij laattijdige betaling.

De regels kunnen statuutair of contractueel zijn. In commerciële relaties worden betalingsvoorwaarden doorgaans afgesproken in facturen of algemene voorwaarden. Ze kunnen een betalingstermijn bevatten (bijv. 30 dagen na factuurdatum), kortingen voor vroege betaling, en clausules over verrekening, retentierecht en ontbinding bij wanbetaling.

Rente en kosten: Veel regels bepalen rente bij laattijdige betaling en incassokosten. De hoogte van rente kan expliciet worden voorgeschreven of gebaseerd zijn op wettelijke rente. Verrekening (set-off) is mogelijk wanneer partijen beide vorderingen hebben.

Procedures: Bij niet-naleving starten bedrijven vaak met automatische herinneringen, aankondiging van betalingverplichting, en, indien nodig, incasso of rechtsmaatregelen, mogelijk gevolgd door beëindiging van de overeenkomst.

Belang en toepassing: Betalingsregels dragen bij aan cashflow, risicobeheer en vertrouwen in zakelijke transacties. In EU-context bestaan richtlijnen en nationale regels die betalingstermijnen bepalen, wat van invloed is op B2B-transacties.