bebouwingskenmerken

Bebouwingskenmerken zijn de kenmerkende bouwkundige en ruimtelijke eigenschappen van een gebouw of gebouwde omgeving. Ze beschrijven wat een gebouw is, hoe het is opgebouwd en hoe het zich verhoudt tot zijn omgeving. Tot de bebouwingskenmerken behoren onder meer de draagconstructie en fundering, gevelmateriaal en gevelindeling, dakconstructie en dakvorm, plattegrond en functionaliteit, evenals de uiterlijke verschijningsvorm zoals maatvoering, vormgeving, ornamentiek en kleur.

Bebouwingskenmerken kunnen grofweg worden onderverdeeld in functionele en esthetische kenmerken. Functionele kenmerken betreffen technische aspecten zoals constructie, materialisatie, isolatie en ruimtelijke indeling; esthetische kenmerken omvatten stijlkenmerken, gevelbekleding, vensterindeling en ornamentiek. De combinatie van materialen (baksteen, hout, beton), kleurstelling en detaillering geeft een gebouw karakter en kan regionaal of historisch bepaald zijn.

Toepassingsgebied van bebouwingskenmerken omvat erfgoedbehoud, ruimtelijke planning en vastgoedkunde met waardebepaling. Bij inventarisaties van monumenten of karakteristieke wijken registreren professionals deze kenmerken om geschiedenis, waarde en toekomstperspectieven te begrijpen. Ze vormen ook de basis voor vergunningen, restauratie- en herbestemmingsprojecten en voor analyses in systemen zoals GIS.