areszt

Areszt to środek przymusu stosowany w polskim prawie karnym, polegający na tymczasowym pozbawieniu wolności osoby podejrzewanej lub oskarżonej w toku dochodzenia lub postępowania sądowego. Najczęściej występuje w formie aresztu tymczasowego, którego celem jest zapewnienie obecności podejrzanego, zabezpieczenie przebiegu postępowania oraz zapobieżenie ucieczce i utrudnianiu dowodów.

Poza aresztem tymczasowym stosuje się również inne środki zapobiegawcze ograniczające wolność, takie jak areszt domowy, dozór policji czy poręczenie majątkowe. Wybór środka zależy od okoliczności sprawy i przepisów prawa.

Decyzję o zastosowaniu aresztu tymczasowego podejmuje sąd na wniosek prokuratora. Osoba objęta aresztem ma prawo do obrony i kontaktu z obrońcą od momentu objęcia środkiem; przysługuje jej również możliwość złożenia zażalenia na postanowienie o zastosowaniu aresztu. Areszt jest poddawany regularnym przeglądom sądowym, a w razie potrzeby – zmianom.

Okres trwania aresztu tymczasowego jest ograniczony przepisami i podlega kontrolom sądu; przedłużenie wymaga odrębnej decyzji. Areszt kończy się wraz z zakończeniem postępowania, wydaniem wyroku lub w rezultacie zwolnienia.

Znaczenie prawne i społeczne: areszt stanowi istotny instrument zabezpieczenia prawidłowego prowadzenia postępowania karnego, ale wiąże się z poważnym ograniczeniem wolności obywateli i podlega surowej kontroli ze strony organów sądowych i procesowych oraz ochrony praw człowieka.