acquisitiefinanciering

Acquisitiefinanciering is de financiële voorziening die wordt ingezet om de verwerving van een bedrijf, bedrijfsonderdeel, activa of aandelen mogelijk te maken. Het omvat alle vormen van kapitaal die nodig zijn om een overname te voltooien, variërend van traditionele bankleningen tot complexe combinaties van eigen vermogen en vreemd vermogen.

Veelvoorkomende instrumenten zijn senior bankleningen, high-yield of leveraged loans, obligaties, mezzaninefinanciering, private equity-inbreng en verkopersfinanciering (seller financing). Structuren kunnen ook earn-outs of contingent payments omvatten, waarmee een deel van de aankoopprijs afhankelijk wordt gemaakt van toekomstige prestaties. Bij grotere transacties speelt leverage een centrale rol: overnames worden vaak gefinancierd met een aanzienlijk deel vreemd vermogen om het rendement op geplaatst eigen vermogen te verhogen.

De acquisitiefinancieringsprocedure omvat doorgaans due diligence, waardebepaling, onderhandelingen over voorwaarden, opstelling van zekerheden en convenanten en uiteindelijk closing. Risico’s zijn onder meer hoge schuldenlast, kasstroomdruk, integratierisico’s, rentestijgingen en waardeverminderingen van gekochte activa. Kredietverstrekkers letten sterk op de kwaliteit van toekomstige kasstromen, onderliggende zekerheden en governance-structuren.

Partijen die betrokken zijn bij acquisitiefinanciering zijn kopers, verkopers, banken, investeringsfondsen, juridische en fiscale adviseurs en soms verzekeraars. Fiscale en regelgevende aspecten kunnen de structuur en aantrekkelijkheid van financieringsoplossingen beïnvloeden.