Windturbinegeluid

Windturbinegeluid is het geluid dat windturbines produceren tijdens werking. Het ontstaat door aerodynamische bronnen (bladpassing, tipvorticiteit) en mechanische bronnen (nacelle, aandrijflijn, ventilatie).

De geluidproductie hangt af van windkracht, rotorafmeting en afstand tot luisteraars. Grotere turbines en hogere windsnelheden leiden doorgaans tot meer geluid, terwijl achtergrondruis geluid beter kan maskeren. Lage frequenties en tooncomponenten kunnen in stille omgevingen merkbaar zijn.

Metingen en normen: geluid wordt gewoonlijk uitgedrukt in dB(A) met aparte dag- en nachtlimieten. Leq- of Lden-waarden worden gebruikt en de meting gebeurt vaak aan de perceelsgrens of op basis van berekeningen. Regels verschillen per land of regio.

Gezondheidseffecten: er is geen eenduidig bewijs voor een directe relatie tussen windturbinegeluid en ernstige gezondheidsklachten. Wel kunnen irritatie of slaapverstoringen optreden als geluid in stille omgevingen hoorbaar is, mede afhankelijk van omgevingsfactoren en verwachtingen.

Mitigatie: goede siting en naleving van geluidslimieten, eventueel nachtmodus of stilere ontwerpen, en operationele aanpassingen zoals curtailment dragen bij aan beperking van geluid. Betrokkenheid van bewoners en continue monitoring zijn gebruikelijke praktijken.