Vloeistoftechniek

Vloeistoftechniek is een tak van de techniek die zich bezighoudt met de beweging, eigenschappen en toepassingen van vloeistoffen in engineering. De discipline omvat zowel systemen waarin vloeistoffen stromen of druk uitoefenen, zoals hydraulische aandrijvingen en koel- en smeersystemen, als microscopische vloeistofstromen in microfluïdica en lab-on-a-chip-toepassingen. Doel is het ontwerpen, analyseren en optimaliseren van deze systemen.

Belangrijke principes zijn viscositeit, dichtheid, druk en stromingssnelheid, en het onderscheid tussen laminair en turbulent verloop. De wiskundige basis wordt grotendeels gevormd door de Navier–Stokes-vergelijkingen, aangevuld met warmteoverdracht en mogelijk multiphase- of wisselwerking van vloeistoffen met gassen. Modellering en experimenten dragen bij aan begrip en ontwerp.

Toepassingen en sectoren omvatten de transport- en constructiesector (pomp- en hydraulische systemen), de procesindustrie (koeling, warmteoverdracht en vloeistoftransport), en de biomedische en farmaceutische sector (microfluidica en diagnostische apparatuur). Ook inkjetprinttechnologie en andere precisie-toepassingen maken deel uit van vloeistoftechniek.

Ontwerp en analyse vinden plaats met hulpmiddelen zoals CFD (computational fluid dynamics), experimentele stromingsmetingen en prototype-onderzoek. De discipline richt zich op efficiëntie, betrouwbaarheid en veiligheid, met aandacht voor milieuvriendelijke en duurzame vloeistofbeheer.