Rozpatrywanie

Rozpatrywanie to rzeczownik pochodzący od czasownika rozpatrywać, oznaczający proces analizy i oceny danej sprawy w celu podjęcia decyzji. Pojęcie to używane jest w administracji publicznej, sądownictwie i działalności organizacji, gdzie przed wydaniem decyzji organ zapoznaje się z dokumentami, okolicznościami faktycznymi i przepisami prawa.

W administracji publicznej rozpatrywanie obejmuje m.in. rozpatrywanie wniosków o wydanie zezwolenia lub dotacji, rozpatrywanie skarg oraz odwołań od decyzji. W trakcie procesu organ gromadzi i weryfikuje materiał dowodowy, ocenia fakty i stosuje właściwe przepisy, a następnie przygotowuje i wydaje decyzję. Przewiduje się również możliwość uzupełnienia materiału lub wysłuchania stron; proces realizowany jest w określonych terminach ustawowych.

Wynik rozpatrywania to decyzja, która może być pozytywna lub negatywna. Decyzje mogą podlegać zaskarżeniu lub ponownemu rozpatrzeniu. W praktyce rozpatrywanie stanowi etap prowadzący do rozstrzygnięcia sprawy, a w postępowaniach administracyjnych często wiąże się z formalnym zamknięciem etapu decyzją.

Równocześnie rozpatrywanie pochodzi od czasownika rozpatrywać; w praktyce termin ten odnosi się do bieżącego procesu analizy, oceny i przygotowania decyzji. Należy odróżnić je od pokrewnych pojęć takich jak rozpoznanie (stwierdzenie faktów) i rozpatrzenie (faza zakończona decyzją), które bywają używane w różnym kontekście prawnym.