Mijnvreescampagnes

Mijnvreescampagnes is een term die in het Nederlands kan verwijzen naar campagnes die angst als belangrijkste drijfveer gebruiken. Het is geen gevestigde categorie in de academische literatuur, maar wordt in publieke discussies over communicatiestrategieën gebruikt om campagnes te beschrijven die inspelen op persoonlijke of maatschappelijke angsten. De benaming lijkt een samenstelling van mijn vrees (my fear) en campagnes (campaigns), en kan als één woord of met spaties worden geschreven.

Doel en context: dergelijke campagnes komen voor in verschillende velden, zoals volksgezondheid, veiligheids- en risicocommunicatie, politiek en commerciële reclame. Ze maken vaak gebruik van dreigende situaties, symbolen van gevaar en concrete gezondheids-, veiligheids- of gedragsaanbevelingen om aandacht te trekken en gedragsverandering te stimuleren.

Effectiviteit en theorie: in de communicatiewetenschap wordt het onderzocht als angstappel. Het Extended Parallel Process Model (EPPM) en Protection Motivation Theory beschrijven hoe de verhouding tussen dreigingseffect en de overtuiging dat de voorgestelde maatregel werkt bepaalt of mensen zich zorgen maken en bereid zijn tot actie, of juist afremmen. Te veel of slecht gemanaged angst kan leiden tot defensief gedrag of vermijding en ondermijnt de boodschap.

Ethiek en praktijken: critici waarschuwen voor manipulerende aspecten en mogelijke psychologische schade. Verantwoorde toepassing vereist duidelijke instructies, concrete acties en proportionele dreiging. Transparantie, doelenbinding en evaluatie zijn cruciaal bij het ontwerp en gebruik van dergelijke campagnes.