Labeltechnieken
Labeltechnieken, ook wel labelingstechnieken genoemd, zijn methoden om een detecteerbaar label aan een molecuul, celonderdeel of materiaal te koppelen. Het doel is de aanwezigheid, locatie, beweging of hoeveelheid van het doelmolecuul te volgen met een signaal zoals licht, straling of een chemische reactie. Labeltechnieken worden breed toegepast in biologie, geneeskunde, chemie en materialenonderzoek.
Veelvoorkomende labels omvatten fluoroforen (fluorochromen) voor fluorescente beeldvorming en flow cytometrie; radioactieve isotopen voor PET- en
Labeltechnieken bestaan uit directe labeling, waarbij het label rechtstreeks aan het doelmolecuul wordt bevestigd, en indirect
Beperkingen omvatten mogelijke verstoring van de functie van het doelmolecuul door het label, fotobleaching bij fluorescente