Katheterangiografie

Katheterangiografie is een radiologisch onderzoek waarbij via een katheter contrastmiddel in de slagaders wordt ingebracht om bloedvaten zichtbaar te maken met fluoroscopie en digitale subtractieangiografie (DSA). Het kan dienen als diagnose- en therapeutisch hulpmiddel, vaak in combinatie met endovasculaire behandelingen zoals angioplastie, stenting of embolisatie.

Procedureel verloop: een katheter wordt via een percutane toegang (veelal in de lies of pols) onder steriele omstandigheden en lokaal verdoofd ingebracht. Met beeldvorming wordt bepaald welke slagader benaderd moet worden en kan een selectieve angiografie plaatsvinden. Een iodisch contrastmiddel wordt in de bloedvaten geïnjecteerd en er worden röntgenbeelden gemaakt. De onderzoeksduur varieert, meestal tussen 30 en 90 minuten, en soms is sedatie nodig. Digitale subtractie draagt bij aan betere visualisatie van de vaten. Na afloop wordt druk uitgeoefend op de punctieplaats en wordt vaak korte bedrust aanbevolen.

Indicaties en toepassingsgebied: katheterangiografie biedt detaillering van cerebrale, coronale en perifere vasculaire routes en wordt toegepast bij aneurysmata, stenosen, occlusies, arterioveneuze malformaties en bij planning of begeleiding van endovasculaire behandelingen. Het kan zowel diagnostisch als therapeutisch zijn.

Risico’s en complicaties: mogelijke complicaties zijn onder meer pijn of bloedingen op de toegangslocatie, hematoom of pseudoaneurysma, allergische of nefrotoxische reacties op contrastmiddel, en zeldzamere gebeurtenissen zoals beroerte of embolisatie. Stralingsblootstelling is een factor en nierfunctie dient te worden afgewogen bij kwetsbare patiënten.

Alternatieven en nazorg: non-invasieve beeldvorming zoals CT-angiografie (CTA) of MR-angiografie (MRA) kan alternatieven bieden. Na de procedure volgt controle van vitals, observatie van de punctieplaats en, afhankelijk van bevindingen, verdere behandeling of observatie. Hydratatie en nefroprotection worden aanbevolen bij risicopatiënten.