IUPACnaamgeving
IUPACnaamgeving verwijst naar de systematische naamgeving van chemische verbindingen volgens de normen van de IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry). Het doel is eenduidige, internationaal herkenbare namen te leveren die de structuur uitdrukken en verwarring met triviale of verouderde benamingen voorkomen. De nomenclatuur bestrijkt organische, anorganische en organometaalverbindingen, en ook liganden en stereochemie.
De kernprincipes zijn substitutieve naamgeving voor organische verbindingen. Hierbij wordt een hoofdkoolstofketen gekozen, worden substituenten genummerd
Inorganische nomenclatuur volgt aanvullende regels, zoals de aanduiding van oxidationstoestanden en de samenstelling en volgorde van
IUPAC onderscheidt Preferred IUPAC Names (PIN) als de officieel aanbevolen namen. Retained IUPAC Names (RIN) en
In de wetenschappelijke literatuur vormt IUPACnaamgeving de standaard voor communicatie; triviale en merknamen blijven wel eens
Zie ook: de referentiewerken die bekend staan als de blauw- en roodbibliotheken voor nomenclatuur.