Biodiversiteitsstatistieken

Biodiversiteitsstatistieken zijn kwantitatieve metingen en indicatoren die veranderingen in de biodiversiteit volgen op wereld-, regionaal en lokaal niveau. Ze brengen informatie samen over soortendiversiteit (soortensrijkdom en soortenaantallen), populatiedynamiek, genetische diversiteit en de toestand van ecosystemen en de diensten die zij leveren. Het doel is trends te volgen, conservatiemaatregelen te evalueren en beleidsbeslissingen te ondersteunen met robuuste, vergelijkbare cijfers.

Belangrijke indicatoren omvatten onder meer soortendiversiteit, populatietrends, genetische diversiteit en zowel functionele als fylogenetische diversiteit, evenals de staat van ecosystemen en hun diensten. Voorbeelden zijn de Living Planet Index (LPI), die lange termijn trends in populaties van gewervelde soorten samenvat; de IUCN Rode Lijst, die de conservation-status van soorten classificeert; en de Biodiversity Intactness Index, die de resterende biodiversiteit ten opzichte van een ongestoorde referentie schat. Op mondiaal niveau leveren IPBES-rapporten en het Biodiversity Indicators Partnership (BIP) belangrijke overzichts- en suite-indicatoren.

Data voor biodiversiteitsstatistieken komen uit diverse bronnen, waaronder wetenschappelijke literatuur, nationale inventarissen, IUCN- en GBIF-databases, en satellietbeelden voor habitattrends. De gegevens worden gepresenteerd met onzekerheden en biases door verschillen in detectie, taxonomische dekking en regionale capacity.

Toepassingen omvatten beleidsplanning, evaluatie van internationale doelen zoals SDG’s 14 en 15 en het post-2020 Global Biodiversity Framework, ten behoeve van conservation planning, risicobeoordeling en het prioriteren van middelen. Uitdagingen zijn onder meer ongelijke databeschikbaarheid, taxonomische en geografische bias, en tijdvertragingen tussen waarneming en rapportage.