Antennesystemen

Een antennesysteem is het geheel van een of meer antennes en de bijbehorende randapparatuur die wordt gebruikt om elektromagnetische golven te zenden en/of te ontvangen. Het systeem koppelt de radiatoren aan de bron of de ontvanger via voeding- en matchingnetwerken, kabels of golfgeleiders, en soms versterkers, filters en antennebehuizingen. De belangrijkste eigenschappen zijn het stralingspatroon, de directiviteit en het gain, de efficiëntie en de bandbreedte. De polarisatie (lijn-, cirkelvormig) bepaalt hoe de veldvectoren zich gedragen en met welke antennepositie de beste ontvangst of transmissie mogelijk is.

Veelvoorkomende typen antennesystemen zijn eenvoudige eenheden zoals een dipool of monopool met een feeder, maar ook complexere antenne-arrays zoals Yagi- of log-periodieke antennes, patch- en paneelantennes en parabolische schotels. In moderne toepassingen komen ook gerichte arrays en beamforming voor, bijvoorbeeld bij mobiele netwerken en Wi-Fi.

De selectie van een antennesysteem hangt af van de gewenste frequentie, dekking en vermogen. Ontwerp- en afstemmingsstappen omvatten impedantieaanpassing, selectie van het type voeding, en rekening houden met omgevingsfactoren zoals gebouwen en wateroppervlakken. Typische impedanties zijn 50 ohm of 75 ohm, met VSWR-beperkingen voor efficiënte werking.

Toepassingen zijn onder meer televisie- en radiodistributie, mobiele communicatie, satellietcommunicatie, radar, draadloze netwerken en RFID. Reguleringen en veiligheidsnormen richten zich op blootstelling aan RF-velden en elektromagnetische compatibiliteit.

---