ACcomponenten

ACcomponenten verwijzen naar de componenten die gebruikt worden in wisselstroomsystemen en wisselstroomcircuits. In de elektronica en elektrotechniek onderscheidt men passieve en actieve ACcomponenten. Passieve componenten slaan geen netto energie op bij toepassing; ze manipuleren spanning, stroom en fase. Voor wisselstromen zijn de belangrijkste passieve componenten de weerstanden (R), condensatoren (C) en inductoren (L). Elk heeft een impedantie: R is reëel, L levert X_L = ωL en C levert X_C = 1/(ωC); de totale impedantie Z = R + j(X_L - X_C). Deze componenten bepalen hoe een signaal varieert met frequentie en dragen bij aan filtering, resonantie en signaalverwerking.

Actieve ACcomponenten omvatten transistors, diodes en schakelingen zoals versterkers en oscillatoren. Zij kunnen energie leveren of signaalversterking verschaffen; bij wisselstroomanalyse treden niet-lineaire effecten en pulsatie op. Transformatoren zijn magnetische koppelingen die AC-signalen transformeren in amplitude en spanning; ze werken op wisselstromen en gebruiken inductieve koppeling.

ACspannings- en stromingtekenkunde gebruikt vaak fasediagrammen en complexe impedantie, met RMS-waarden voor vermogen: P = V_rms I_rms cosφ; Q = V_rms I_rms sinφ. ACcomponenten vormen de bouwstenen van filters, versterkers en voedingselectronica. In praktijk worden ze toegepast in consumentenelektronica, vermogenstransport, communicatienetwerken en industriële systemen.