wspóprojektowanie

Wspóprojektowanie, zwane także co-design, to podejście projektowe, w którym użytkownicy, interesariusze oraz zespół projektowy współtworzą rozwiązania od wczesnych koncepcji po prototypy i testy. Celem jest tworzenie produktów, usług lub polityk lepiej dopasowanych do potrzeb odbiorców i kontekstu, przy jednoczesnym budowaniu akceptacji społecznej. Współpraca opiera się na zasadach równowagi sił, zaufania i otwartej komunikacji, a proces kładzie nacisk na udział osób z różnych środowisk, w tym grup dotkniętych problemem.

Typowy proces obejmuje identyfikację problemu, wspólne warsztaty i sesje kreacyjne, prototypowanie, testowanie i iterację. Wykorzystywane metody to mapowanie podróży użytkownika, persony, burze mózgów, design sprints, prototypy papierowe i testy koncepcyjne. Wspóprojektowanie znajduje zastosowania w projektowaniu usług publicznych, urbanistyce, usług cyfrowych, edukacji i organizacjach pozarządowych.

Korzyści obejmują lepsze dopasowanie rozwiązań do realnych potrzeb, wyższą użyteczność i akceptację, a także zwiększenie innowacyjności i odpowiedzialności polityk. Wyzwania to zarządzanie czasem i zasobami, zapewnienie reprezentatywności różnych grup, zarządzanie konfliktami interesów oraz utrzymanie iteracyjnego charakteru procesu.

Historia tego podejścia sięga korzeni w participatory design i design thinking; w ostatnich dekadach zyskało popularność w sektorze publicznym i usługowym jako sposób na tworzenie usług i infrastruktury zgodnych z oczekiwaniami użytkowników.