verliesgevendheid

Verliesgevendheid is de toestand waarin een onderneming, activiteit of project geen winst oplevert en mogelijk verlies lijdt. Het begrip wordt vaak gemeten aan de hand van nettowinst, nettomarge en break-even omzet. Verliesgevendheid kan tijdelijk zijn, bijvoorbeeld door seizoensinvloeden, eenmalige kosten of tijdelijk lage vraag, of structureel, door een ongunstige kostenstructuur of persistent dalende omzet.

Oorzaken van verliesgevendheid zijn onder meer dalende omzet door marktconcurrentie of verzadiging, hoge vaste kosten die niet volledig worden afgedekt, stijgende variabele kosten, prijsdruk of ongelijke prijs- en kostenontwikkelingen, inefficiënte productie- en bedrijfsprocessen, en investeringen die nog niet zijn terugverdiend. Ook externe factoren zoals wisselkoers- en renteontwikkelingen kunnen bijdragen.

Gevolgen van verliesgevenditeit kunnen variëren van toenemende schuldenlast en verminderde solvabiliteit tot beperkte kasstroom en verslechterde investeringsmogelijkheden. Langdurige verliesgevendheid kan het vermogen om financiering aan te trekken raken en de continuïteit van de bedrijfsvoering in gevaar brengen.

Behandeling en verbetering richten zich op het terugbrengen van verliesgevendheid door kostenreductie, omzetgroei en prijsoptimalisatie; herziening van het productportfolio en de prijsstelling; procesverbeteringen en automatisering; efficiënter werkkapitaalbeheer en, indien nodig, herstructurering of turnaround-strategieën. Verliesgevendheid is een relatieve maatstaf die per periode en context kan variëren; analyse van oorzaken en duur is essentieel voor gerichte maatregelen.