thylakoidok

Tylakoidy to błoniaste struktury wewnątrz chloroplastów roślin i alg oraz w błonach tylakoidowych cyanobakterii. Są centralnym miejscem reakcji zależnych od światła fotosyntezy. Tylakoidy mogą występować pojedynczo lub łączać się w zespoły zwane grana, które są połączone lamellami stromalnymi.

Struktura tylakoidów obejmuje dwuwarstwową błonę lipidową otaczającą lumen tylakoidalny. W błonie znajdują się kluczowe kompleksy fotochemiczne: fotosystem II, fotosystem I, cytochrom b6f, ATP synthase oraz liczne przenośniki elektronów, takie jak plastocyjanina i ferredoksyna. Chlorofil i inne pigmenty mieszczą się w błonach tylakoidowych, umożliwiając absorpcję światła. Wewnątrz tylakoidów mieści się lumen, gdzie pompowane są protony, co w połączeniu z syntazą ATP prowadzi do wytwarzania ATP.

Funkcja tylakoidów to przeprowadzenie reakcji świetlnych fotosyntezy: rozkład wody na tlen i protony w fotosystemie II, transport elektronów przez szlak fotosyntetyczny, wytwarzanie ATP i NADPH, które następnie są używane w ciemnych reakcjach w strome chloroplastów. Dzięki temu tylakoidy generują energię chemiczną niezbędną do karbonizacji dwutlenku węgla.

Znaczenie: tylakoidy są kluczowym elementem fotosyntetycznym u organizmów fotosyntetyzujących. U chloroplastów ich obecność i organisiertowanie w grana wpływa na efektywność światłówek i produkcję związków organicznych; ich pochodzenie ewolucyjne wiąże się z endosymbiozą z cyanobakteriami.