termodynamicznym

Termodynamiczny (odnoszący się do termodynamiki) to przymiotnik używany w języku polskim do opisu procesów, układów i właściwości związanych z termodynamiką, nauką o energii, pracy i ciepłe w wymianie między systemem a otoczeniem. Termodynamika zajmuje się zależnościami między stanem substancji a energią układu, a także zmianami energii jako funkcji pracy i ciepła.

Podstawowe pojęcia obejmują stan układu, wielkości zarówno intensywne (temperatura, ciśnienie, gęstość), jak i ekstensywne (objętość, masa). W termodynamice wyróżnia się procesy makro-energetyczne, takie jak przemiany izotermiczne, izobaryczne, izochoryczne i adiabatyczne, oraz pojęcia energii wewnętrznej U, entalpii H, entropii S i energii swobodnej (Gibbs, Helmholtza). Zasadnicze równania wynikają z czterech zasad termodynamiki: zerowej, pierwszej, drugiej i trzeciej. Zerowa zasada definiuje pojęcie temperatury i równoważenie termiczne; pierwsza zasada (zasada zachowania energii) wyraża, że zmiana energii układu równa się przekazowi ciepła minus wykonywana praca. Druga zasada wprowadza pojęcie entropii i kierunek procesów naturalnych, ogranicza efektywność maszyn cieplnych; trzecia zasada opisuje zachowanie entropii przy zbliżaniu się do zera temperatury.

W praktyce termodynamika znajduje zastosowanie w inżynierii energetycznej, chłodnictwie, chemii reakcji i materiałów, procesach fazowych oraz badaniach nad silnikami, turbiny, wymiennikami ciepła i systemami klimatyzacji. Obecnie używane są różne potencjały termodynamiczne (U, H, F, G) i równania stanu do modelowania właściwości materiałów oraz przepływu energii w układach.