taalgebruiker

Taalgebruiker is een term die in de linguistiek en in taalonderwijs wordt gebruikt om te verwijzen naar een persoon die taal inzet in dagelijkse communicatie. Een taalgebruiker kan een moedertaalspreker zijn, maar ook iemand die een tweede of meerdere talen beheerst en in wisselende contexten gebruikt. De nadruk ligt op functioneel taalgebruik in echte situaties, eerder dan op formele grammaticale kennis alleen.

In veel sociale en academische contexten beschrijft de term de gehele actorenkring van taalgebruikers: ter sprake, schriftelijk en leeswerk, in gesprekssituaties, op werkvloer, op school en in de publieke ruimte. Zo kan een meertalige individu zowel als taalaanpasser en taalbeleidspartner dienen. Het begrip blijft neutraal en vermijdt veronderstellingen over niveau of accuraatheid; het adresseert eerder het vermogen om taal effectief te hanteren in communicatieve doelen.

Taalgebruikersrelaties en variatie worden vaak bestudeerd in sociolinguïstiek en taalonderwijs. Het begrip sluit aan bij concepten als communicatieve competentie en taalvaardigheid, en wordt gebruikt bij evaluatie, curriculumontwerp en beleid om realistisch en inclusiegericht rekening te houden met hoe mensen taal inzetten. Het term kan verwijzen naar zowel alledaagse taalgebruikers als mensen die in specifieke situaties, zoals beroepspraktijk of migratie, doelbewust taalsoftware of -diensten gebruiken.

Zie ook: taalcompetentie, communicatieve competentie, sociolinguïstiek, meertaligheid.