szczepieniach

Szczepienia, zwane także immunizacją, to proces wprowadzania do organizmu szczepionki w celu wykształcenia lub wzmocnienia odporności przeciw określonym patogenom. Szczepionki działają zwykle poprzez stymulowanie układu immunologicznego do produkcji przeciwciał i pamięci immunologicznej, co umożliwia szybszą i skuteczniejszą odpowiedź na kontakt z danym drobnoustrojem. Szczepionki mogą być różnego typu: żywe osłabione, inaktywowane, podjednostkowe, rekombinowane, mRNA oraz wektorowe. Programy szczepień prowadzone są w wielu krajach jako obowiązkowe lub zalecane, z harmonogramami obejmującymi niemowlęta i dzieci, a czasem także dorosłych, kobiet w ciąży i osób z grup ryzyka. Celem jest kontrola, eradykacja lub ograniczenie ciężkości chorób zakaźnych oraz ograniczenie transmisji w populacji.

Szczepienia przyniosły znaczące korzyści zdrowotne, redukując częstość występowania wielu chorób zakaźnych, hospitalizacje i powikłania, a w niektórych przypadkach doprowadziły do eradykacji chorób. Bezpieczeństwo szczepionek jest priorytetem regulatorów: przed dopuszczeniem do obrotu przechodzą gruntowne badania kliniczne, a po wprowadzeniu na rynek prowadzi się monitorowanie działań niepożądanych w systemach nadzoru farmakovigilancji. W praktyce oznacza to, że korzyści z ochrony zdrowia przeważają nad możliwymi ryzykami. Wyzwania obejmują rosnącą obecność dezinformacji, różny dostęp do usług zdrowotnych, a także kwestie etyczne i prawne związane z obowiązkowymi szczepieniami. W kontekście bieżących programów znajdują się także nowoczesne technologie, takie jak szczepionki mRNA i platformy wektorowe, a także rozszerzanie ochrony m.in. przeciw COVID-19, grypie i innym chorobom.