spoelweerstand

Spoelweerstand is de gelijkstroomweerstand van een spoel, meestal uitgevoerd met koperen draad. De waarde wordt bepaald door de lengte en dwarsdoorsnede van de draad en door de materiaaleigenschappen van het geleidend materiaal. In technische datasheets wordt vaak gesproken over de DC-weerstand (DCR) bij een bepaalde referentietemperatuur.

De weerstand kan worden benaderd met R = ρ · l / A, waarbij ρ de resistiviteitswaarde van het materiaal is, l de lengte van de winding en A de dwarsdoorsnede van de draad. De temperatuur beïnvloedt de weerstand: R(T) = R0 · [1 + α(T − T0)], waarbij α voor koperdraad circa 0,00393 per graad Celsius is. Verhogen van de temperatuur leidt thus tot een hogere spoelweerstand.

In wisselstroomsituaties gedraagt een spoel zich als een weerstand in serie met een ideaal inductor; de totale impedantie is Z = R + jωL. De spoelweerstand verlaagt de Q-factor van de spoel en veroorzaakt extra warmte door koperen verliezen. Het vermogen dat in de spoel verdwijnt is P = I²R, en de spanningval over de spoel is V = I·R. Een hogere spoelweerstand kan dus de efficiëntie en spanningsregeling beïnvloeden, vooral bij transformatoren en inductoren met hoge vermogens.

Meting gebeurt bij afgekoppelde spoel met een milliohmmeter of multimeter, op een geprefereerde temperatuur. In-circuitmeting kan foutgevoelig zijn door parallelle paden. Bij ontwerp en onderhoud is het belangrijk rekening te houden met temperatuurstijging, fabrikant-specifieke tolerantie en de invloed van veranderingen in spoelweerstand op verliezen en prestaties. Zie ook spoel, inductor en koperen verlies.