slysahættu

Slysahætta er hugtak sem lýsir möguleikanum að slys geti orðið vegna tiltekinnar aðstæðna, starfsemi eða notkunar vöru. Hún víkur frá raunverulegum slys og vísar í þau fyrirbæri eða eiginleika sem gætu valdið meiðslum, eignatjóni eða umhverfisskaða ef ekkert er gert til að binda hana. Slysahætta getur fyrr eða síðar orðið að raunverulegum slys, en hugtakið endurskilur aðstæðurnar sem gætu valdið sársauka eða skaða.

Hættumat og öryggisstjórnun byggist oft á skilgreiningu slysahættu: slysahætta er grunninum að mati á áhættu, þar sem áhætta er samspil sannsögulegrar líkinda slys og alvarleika meiðslanna. Í öryggisstjórnun eru þær aðgerðir sem minni eða útiloka slysahættu mikilvægar, ásamt hættumati, forvarna- og viðbragðsráðstöfunum.

Slysahætta er viðurkennt í mörgum geirum eins og vinnustöðum, byggingarsvæðum, umferð, heimilum og neyzluhvötum. Dæmi um slysahættu eru rakar eða sleipulegur gólf með ótraustan farveg, ótryggð öryggið, óhlustuð lýsing eða ófullnægjandi verndarbúnaður, og skert aðgengi að neyðarbúnaði.

Viðhald og meðhöndlun slysahættu felur í sér forgangsraða, oft eftir hættunarverðlagi: útilokun eða afnámsmeðferð felur í sér að forðast aðstæður; breytingar og verkfræðilegar ráðstafanir minnka hættuna; verklagsreglur og tímanlegt hlutverk starfsfólks auka meðferð; persónuleg verndarbúnaður getur veitt glitter í eftirvörun. Eignir og öryggi eru þar með í hástigi.

Orðið slysahætta er samsett af slys (accident) og hætta (danger), og notkun þess er algeng í öryggis- og vinnueftirliti til að lýsa forvarnarviðbrögðum og áhættumat.