septumdefecten

Septumdefecten zijn aangeboren hartaandoeningen waarbij de septum, de scheidswand tussen twee hartkamers, niet volledig sluit of een opening blijft bestaan. De meest voorkomende vormen zijn atriale septumdefecten (ASD) en ventrikel septumdefecten (VSD), soms in combinatie.

ASD's komen in verschillende typen voor: secundum, primum en sinus venosus-defecten. VSD's kunnen membranous of musculair zijn, met soms subarteriële varianten nabij de aorta.

Een opening laat bloedstroom van linker naar rechter hartkamer toe, wat leidt tot toegenomen pulmonale doorbloeding en rechterhartbelasting. Op lange termijn kan dit leiden tot hartfalen, longhypertensie en, bij grote defecten, Eisenmenger-syndroom.

Veel ASD's en sommige kleine VSD's zijn bij pasgeborenen asymptomatisch en vertonen een aan de hoorbare hartgeruis. Grotere defecten geven sneller dyspneu, vermoeidheid en frequente luchtweginfecties.

Diagnose gebeurt met echocardiografie als eerste keus; aanvullend elektrocardiogram en röntgenfoto; fetal screening mogelijk prenataal.

Kleine defecten kunnen spontaan sluiten; grotere defecten vereisen interventie: percutane closure met een device of chirurgische reparatie. Besluitvorming afhankelijk van de grootte, shunt en symptomen. Anticipatie van mogelijke complicaties.

Prognose is over het algemeen gunstig na behandeling; lange termijn follow-up noodzakelijk voor remnant shunt en hartritmestoornissen.