Home

semiotyczne

Semiotyczne odnosi się do semiotyki, nauki o znakach i procesach znakowych, oraz do praktyk badawczych analizujących, w jaki sposób znaczenia powstają, przekazywane są i interpretowane w systemach znakowych, obejmujących język, obrazy, gesty i kulturę.

Historia semiotyki łączy różne tradycje teoretyczne. W tradycji saussure’owskiej znak składa się z dwojakiego elementu: signifiant

Kluczowe pojęcia obejmują znak, konwencję, kod, denotację i konotację. Ważne jest rozróżnienie między różnymi typami znaków

Zastosowania semiotyczne obejmują lingwistykę, literaturoznawstwo, antropologię kultury, studia mediów, projektowanie komunikacji i badania reklamowe. Dzięki niej

(znak
noszący
formę)
oraz
signifié
(znaczenie).
Z
kolei
Charles
Sanders
Peirce
proponował
triadę
znak–interpretant–object
i
klasyfikację
znaków
na
ikony,
indeksy
i
symbole.
W
XX
wieku
rozwinięto
te
koncepcje
w
kierunkach
takich
jak
semiotyka
strukturalna,
semiotyka
kultury
oraz
semiotyka
mediów;
w
Polsce
i
na
świecie
rozwijali
ją
uczeni
tacy
jak
Umberto
Eco,
Algirdas
Julien
Greimas
i
inni.
Współczesna
semiotyka
często
łączy
podejścia
syntaxzne,
semantyczne
i
pragmatyczne,
badając,
jak
konteksty
społeczne
i
kulturowe
kształtują
znaczenia.
(np.
ikon,
indeksów
i
symboli
w
ujęciu
Peirce’a)
a
strukturą
nośników
znaków
w
danym
systemie.
Semiotyka
analizuje
także
sposoby
tworzenia
i
odczytywania
znaczeń
w
różnych
modalnościach,
takich
jak
język,
obrazy,
dźwięk
i
ruch,
a
także
procesy
interpretacyjne,
a
nie
tylko
same
znaki.
możliwe
jest
zrozumienie,
jak
kultury
budują
sensy,
jak
przekazy
są
odbierane
przez
odbiorców
i
jak
różne
media
kształtują
nasze
rozumienie
świata.