Semiotyka

Semiotyka to nauka badająca znaki i systemy znaków oraz procesy tworzenia i interpretowania znaczeń w kulturze. Przystępuje do znaków w szerokim sensie — od języka, poprzez obrazy, gesty, przedmioty, po praktyki społeczne — i analizuje, jak znaczenia powstają, utrwalają się i mogą być manipulowane w komunikacji.

Najważniejsze teorie powstały w tradycji strukturalizmu. Dla Ferdinanda de Saussure’a znak semantyczny składa się z dwóch części: signifiant (oznaczające) i signifié (znaczone), które łączą się w systemie języka i zyskują znaczenie poprzez różnicę między innymi znakami. Charles Peirce zaproponował triadę reprezentamen (znak), obiekt i interpretant, podkreślając, że znaczenie powstaje w procesie interpretacji, a nie jest statyczne.

Współczesna semiotyka rozszerzyła się na semiotykę kultury (Roland Barthes, Umberto Eco), analizując ikony, symbole i kody kulturowe oraz sposoby budowania narracji i ideologii.

Zastosowania obejmują językoznawstwo, antropologię, studia medialne, projektowanie komunikacyjne, reklamę i badania nad kulturą wizualną. Metodologia łączy analizy strukturalne, kontekstualne i etnografię znaków, badając to, jak znaki funkcjonują w różnych sekwencjach społecznych i praktykach codziennych.