schuilhouden

Schuilhouden is a Dutch verb meaning to hide oneself or to seek shelter, typically in order to avoid danger or detection. It is commonly used with the reflexive pronoun zich, forming the phrase zich schuilhouden, for example in sentences like hij houdt zich schuil or zij houden zich schuil voor de politie.

Etymology and meaning: schuilhouden combines schuil, related to shelter or concealment, with houden (to keep or hold). The expression emphasizes maintaining a hidden status rather than a brief act of hiding. It is often used with prepositions such as voor (to hide from) or in (to take shelter in) a place, as in zich schuilhouden voor de gevechten or zich schuilhouden in een schuur.

Grammatical notes and usage: In present tense, men zegt hij/zij houdt zich schuil and zij houden zich schuil. In past tense: hij hield zich schuil or zij hield(en) zich schuil. The perfect tense is formed with hebben: hij heeft zich schuilgehouden; zij hebben zich schuilgehouden. The expression is common in news reports, historical accounts, and everyday language when describing someone avoiding contact or danger, such as during conflict, persecution, or pursuit.

Examples:

- Tijdens de oorlog hield hij zich schuil in een kelder.

- De familie hield zich schuil voor de gevechten in de stad.

- Ze houdt zich schuil onder een valse naam om niet herkend te worden.

Zichtbare verwante termen zijn schuilplaats (hiding place), schuilen (to hide) en zich verbergen (to conceal oneself). Schuilhouden blijft vooral een beschrijvende term voor het tijdelijk of langdurig vermijden van detectie of contact.