rozpatrujmy

Rozpatrujmy to form imperatywna 1. os. mnogiej od czasownika rozpatrywać. Wyraża prośbę lub nakaz, aby grupa wspólnie rozważyła określoną kwestię, projekt, dokument lub sprawę. Zwykle występuje w formalnych kontekstach: podczas posiedzeń komisji, rad, procedur legislacyjnych, w protokołach czy oficjalnych pismach. Używa się go, by podkreślić wspólne, rozważne podejście, a nie natychmiastową decyzję.

Rozpatrywać pochodzi od przedrostka roz- i rdzenia patr- (patrzeć) z sufiksem -ywać, oznaczając czynność prowadzącą do oglądu lub analizy. Imperatyw 1. os. mnogiej „rozpatrujmy” tworzy się, by zachęcać do wspólnej analizy. W formie dokonanej (perfective) odpowiednikiem jest „rozpatrzmy” (rozpatrzyć). W codziennym języku jest to forma bardziej formalna; w stylu potocznym może być zastępowana przez „rozważmy” albo „przyjrzyjmy się”.

Przykłady: „Rozpatrujmy wszystkie możliwości.” „Rozpatrujmy wniosek Komisji.” „Rozpatrujmy projekt ustawy w najbliższym posiedzeniu.” Zamiast niej w mniej formalnym tonie można użyć „Zastanówmy się” lub „Przyjrzyjmy się temu.” Forma utrzymuje neutralny, deliberacyjny odcień i jest charakterystyczna dla komunikatów o charakterze proceduralnym.