neutralny

Neutralny to przymiotnik w języku polskim oznaczający brak zaangażowania po którejkolwiek ze stron, bezstronność i obiektywność. Może być używany w różnych kontekstach, od polityki po naukę i codzienne opisy. W sensie koloru i wyglądu często opisuje odcień lub ton będący neutralny względem silnych kontrastów, na przykład neutralny kolor.

Etymologia: neutralny pochodzi od łacińskiego neutralis, od neuter, i został zapożyczony do polszczyzny, najczęściej poprzez języki romańskie, m.in. francuski neutre. Słowo tworzy rzeczownik neutralność, oznaczający cechę bycia neutralnym.

Zastosowania: w polityce – neutralny kraj nie uczestniczy w konflikcie zbrojnym ani nie opowiada się po żadnej ze stron; w mediach – neutralny komentarz lub stanowisko; w nauce – neutralny roztwór lub środowisko, neutralny charakter badania; w języku potocznym – neutralny ton wypowiedzi, neutralny wygląd.

Odmiana: neutralny odmienia się przez rodzaje i przypadki. Forma podstawowa to neutralny (męski), neutralna (żeński) i neutralne (nijaki). W liczbie mnogiej: neutralni (męski), neutralne (pozostałe). Przykłady: neutralny kraj, neutralna postawa, neutralne kolory.

Uwagi: w niektórych kontekstach bywa używany jako synonim obojętnego, lecz obojętność ma często zabarwienie emocjonalne lub apatyczne, podczas gdy neutralny odnosi się do bezstronności i obiektywności.