receptordimerisatie
Receptordimerisatie is het proces waarbij twee receptormoleculen in de plasmamembraan aan elkaar binden en een dimer vormen. Dit kan een homodimeer (identieke subunits) of heterodimeer (verschillende subunits) zijn en is een veelvoorkomend mechanisme voor de initiatie of regulatie van signaaltransductie in cellen.
Dimerisatie kan ligand-geïnduceerd zijn, zoals bij veel receptor tyrosine kinase (RTK)-families (bijv. EGFR), of vooraf bestaan
Mechanistisch leidt dimerisatie vaak tot trans-autofosforylatie van tyrosineresiduen of tot allosterische verschuivingen die de intracellulaire activiteit
Experimentele technieken voor het bestuderen van receptordimerisatie omvatten FRET/BRET, co-immunoprecipitatie, chemische crosslinking, kristallografie en cryo-elektronenmicroscopie. Therapeutisch
Kennis over receptordimerisatie is belangrijk voor het begrijpen van celcommunicatie en voor de ontwikkeling van geneesmiddelen