Home

pókrystaliczne

Półkrystaliczne, czasem zapisywane również jako pókrystaliczne, to materiały, które zawierają zarówno regiony krystaliczne, jak i amorficzne. Najczęściej odnoszą się do polimerów, lecz występują także w metalach i ceramicznych układach o częściowej krystalizacji. Stopień krystaliczności – udział masowy części krystalicznych – ma kluczowy wpływ na właściwości mechaniczne, termiczne i optyczne materiału.

Struktura półkrystaliczna składa się z krystalicznych blaszek, lamelli i granic krystalizacji, które w polimerach tworzą charakterystyczne

Procesy prowadzące do powstania półkrystaliczności obejmują krystalizację z topionego materiału lub roztworu, a także obróbkę termiczną,

Ocena krystaliczności i struktury półkrystalicznej zwykle opiera się na technikach takich jak różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC),

Przykłady materiałów półkrystalicznych obejmują polimery termoplastyczne, takie jak polietylen (HDPE, LDPE) i polipropylen, a także niektóre

sferulity.
Obszary
krystaliczne
nadają
materiałowi
sztywność
i
wysoką
temperaturę
topnienia,
natomiast
regiony
amorficzne
wpływają
na
elastyczność
i
przejrzystość.
Sumaryczny
efekt
zależy
od
rozmiaru,
kształtu
i
rozmieszczenia
krystalicznych
domen.
taką
jak
wyżarzanie.
Szybkość
chłodzenia
i
obecność
inicjatorów
krystalizacji
determinują
wielkość
i
rozmieszczenie
krystalicznych
obszarów.
W
praktyce
kontrola
krystalizacji
pozwala
modyfikować
właściwości
mechaniczne,
barierowe
i
termiczne
materiałów.
dyfrakcja
rentgenowska
(XRD)
i
mikroskopia
polaryzacyjna.
Inne
metody
obejmują
NMR
i
spektroskopię,
a
także
analizę
morfologii
sferulit.
poliamidy.
W
metalach
i
ceramikach
częściowa
krystaliczność
wpływa
na
odporność
na
skurcz,
wytrzymałość
i
przewodnictwo.
Zastosowania
obejmują
opakowania,
komponenty
inżynieryjne
i
elementy
elektroniczne,
gdzie
kontrola
krystaliczności
sprzyja
optymalnemu
balansowi
właściwości.