chodzenia

Chodzenie to podstawowa czynność poruszania się na dwóch nogach, polegająca na naprzemiennym unoszeniu i opuszczaniu nóg oraz przenoszeniu ciężaru ciała w kierunku naprzód. U człowieka stanowi naturalny sposób lokomocji i jedną z najstarszych form aktywności ruchowej.

Chodzenie jest rzeczownikiem odczasownikowym utworzonym od czasownika chodzić. W polszczyźnie używane jest do opisu aktu chodzenia, nawyków ruchowych (na przykład chodzenie do pracy) oraz jako ogólne pojęcie ruchu na nogach. W frazach i wyrażeniach może występować w roli rzeczownika bezpośredniego, jak w „trudności w chodzeniu”.

W nauce o ruchu zwanej analizą chodu bada się cykl chodu, który składa się z części stawowej (faza kontaktu i podporu) oraz ruchu kończyn (faza wymachu). Parametry obejmują tempo (krok na minutę), długość kroku, szerokość rozstawu nóg i rytm. W medycynie ocenia się zdolność chodzenia jako wskaźnik funkcjonowania motorycznego; upośledzenia w chodzeniu występują w schorzeniach neurologicznych i ortopedycznych oraz w wyniku urazów.

W zastosowaniach codziennych chodzenie jest najpowszechniejszym sposobem przemieszczania się. Uprawiane także rekreacyjnie w postaci spacerów i wędrówek, w tym chodzenie po górach i piesze wycieczki. W kulturze i literaturze temat chodzenia bywa metaforą przemieszczania się przez życie.