polimerlemede

Polimerleşme, monomerlerin kimyasal bağlar kurarak daha uzun zincirler veya ağlar oluşturmalarıyla polimer adını alan büyük moleküllerin oluştuğu kimyasal dönüşüm sürecidir. Bu süreç sonunda polimerler meydana gelir ve genellikle özgül fiziksel özellikler gösterir.

Polimerleşme iki ana gruba ayrılır: eklemeli polimerleşme (zincir boyunca monomerlerin ardışık eklemesiyle zincirin uzaması) ve kondansasyon polimerleşmesi (her adımda küçük bir molekülün açığa çıktığı adım adım birikim). Eklemeli polimerleşmede başlangıç, çoğalma ve sonlanma aşamaları bulunur. Kondansasyon polimerleşmesinde ise moleküller arasındaki birleşme sırasında su, alkol gibi küçük bir molekülün ayrışması yaygındır.

Polimerleşme mekanizmaları serbest radikal polimerleşmesi, iyonik polimerleşme (kationik veya aniyonik), koordinasyon polimerleşmesi ve bazı karma mekanizmaları içerir. İşlem koşulları polimerin özelliklerini belirler; sıcaklık, basınç, çözücü ve katalizörler önemli rol oynar. Ayrıca polimerleşme süreçleri bulk, çözelti, emülsiyon ve süspansiyon polimerleşmesi gibi çeşitli işlem konumlarında yürütülebilir.

Polimerlerin temel özellikleri moleküler ağırlık dağılımı, kristallik (ya da amorfiklik) düzeyi ve bağ yapısına bağlı olarak değişir. Bu özellikler, polimerin mekanik dayanımı, termal kararlılığı ve kimyasal direnci üzerinde etkili olur.

Polimerleşme, plastikler, naylonlar, polyesterler ve lastikler gibi çok çeşitli ürünlerin üretiminde kullanılır. Günümüzde geri dönüşüm ve sürdürülebilir polimer geliştirme konuları, polimerleşmenin çevresel etkileri nedeniyle önemli araştırma alanlarıdır.