polaryzacji

Polaryzacja to pojęcie używane w wielu dziedzinach nauki i w naukach społecznych, odnoszące się do procesu lub stanu, w którym występuje uporządkowanie kierunku lub rozdział na odrębne grupy. W fizyce i chemii najczęściej opisuje orientację wektora oscylacyjnego fal elektromagnetycznych lub rozmieszczenie ładunków w materiale.

W optyce polaryzacja fal świetlnych opisuje sposób drgań pola elektromagnetycznego i może być liniowa, kołowa lub eliptyczna. Do jej wytwarzania i pomiaru używa się polaryzatorów, płyt opóźniających oraz analizatorów; stan polaryzacji opisywany jest za pomocą parametrów Stokesa. Przykłady to polaryzacja nieba uzyskana przez rozproszenie Rayleigha, okulary przeciwsłoneczne z polaryzacją oraz techniki polaryzacyjne stosowane w kinie 3D.

W dielektrykach polaryzacja to uporządkowanie momentów dipolowych pod wpływem pola elektrycznego; prowadzi do pojawienia się polaryzacji P i zmiany stałej dielektrycznej. Typy obejmują polaryzację elektronową, jonową, orientacyjną i sieciową.

Polaryzacja spinu dotyczy nierówności populacji stanów spinu w materiałach magnetycznych i w elektronice spinowej; wpływa na przewodnictwo i właściwości magnetorezystacyjne. Polaryzacja ferroelectrica to spontaniczny, odwracalnie kierowany przez pole elektryczne układ dipoli elektrycznych, podstawowy mechanizm w pamięciach nieulotnych.

W naukach społecznych polaryzacja opisuje rosnący dystans ideologiczny lub afektywny między grupami. Wskaźniki obejmują różnice poglądów i poziom identyfikacji grupowej; skutki obejmują konflikty polityczne i utrudnioną współpracę. Badacze wskazują na strategie ograniczania, takie jak dialog, edukacja i kontakt między różnymi grupami.