Polaryzacja

Polaryzacja to pojęcie używane w kilku dziedzinach nauki. W fizyce optycznej opisuje orientację oscylacyjnego pola fal elektromagnetycznych, zwłaszcza światła. Fale mogą być polaryzowane liniowo (drgania pola elektrycznego ograniczają się do jednej osi), kołowo lub eliptycznie (dwie składowe mają stałą różnicę faz). W praktyce polaryzację uzyskuje się i kontroluje za pomocą polaryzatorów, kryształów dwójłomnych oraz technik opartych na odbiciu lub rozproszeniu światła.

W optyce wyróżnia się polaryzację liniową, kołową i eliptyczną. Polaryzacja liniowa ogranicza drgania pola elektrycznego do jednej osi; kołowa i eliptyczna powstają z przesunięcia faz między składowymi. Prawo Malusa opisuje zależność natężenia światła po przejściu przez drugi polaryzator: I_out = I_in cos^2 theta. Zjawiska polaryzacyjne wykorzystuje się w polaroidach, filtrach fotograficznych, w wyświetlaczach LCD, w systemach komunikacji światłowodowej, a także do kontrolowania odbić przy kącie Brewstera.

Poza fizyką termin ten odnosi się również do polaryzacji społecznej, czyli rosnącej różnicy poglądów, wartości i identyfikacji między grupami społecznymi, często w kontekście polityki i mediów. Skutki obejmują ograniczenie dialogu i kompromisu oraz silniejszą identyfikację z własną grupą. Mechanizmy to selektywna ekspozycja na treści, algorytmy rekomendacyjne i powstawanie „bań informacyjnych”.

W naukach materiałowych polaryzacja odnosi się także do polaryzacji dielektrycznej: orientacji dipoli w materiale pod wpływem pola elektrycznego, co wpływa na właściwości dielektryczne i kondensatorowe oraz na zastosowania optyczne w niektórych materiałach.