plasmideconstructies
Plasmideconstructies verwijzen naar de door de mens gemaakte plasmiden die zijn ontworpen om genetisch materiaal te dragen en uit te drukken in een doelorganisme. Een plasmideconstructie bestaat doorgaans uit een plasmide-achtergrond (vector) met een replicatie-oriëntatie, een selectie-markeringsgen (bijv. antibioticumresistentie) en een multiple cloning site waarin een insert kan worden geplaatst, samen met regelaars zoals promotoren, ribosoombindings sites en terminators. Afhankelijk van het doel kan een plasmide ook fusie-eiwitten, tags voor eiwitzuivering, reporter-genes of regelaars bevatten. Sommige plasmiden zijn bedoeld voor prokaryotische expressie, andere voor eukaryotische expressie, en sommige fungeren als shuttle vectors die in meerdere organismen kunnen repliceren.
Ontwerp en constructie gebeurt op hoog niveau met verschillende kloneringstechnieken. Traditionele methoden gebruiken restrictie-enzymen en ligatie;
Toepassingen omvatten eiwitexpressie voor functionele studies, productie van recombinant eiwitten en plasmiden voor genregulatie of CRISPR-systemen.