plaatsingsmomenten

Plaatsingsmomenten verwijst in de Nederlandse jeugdzorg en verwante hulpvelden naar de momenten waarop een kind of jeugdige door een bevoegde instantie in een andere zorgomgeving wordt geplaatst. Dit kan onder meer gebeuren bij pleegzorg,residentiële zorg, of andere vormen van gezins- of zorgvervangende opvang, en kan tijdelijk of permanent van aard zijn. Het begrip wordt vooral gebruikt in beleidsdocumenten, evaluaties en onderzoek naar jeugdzorg en kinderbescherming.

In de praktijk draait een plaatsingsmoment om een besluit en de bijbehorende zorgplanning: op welk moment wordt geplaatst, bij wie, en onder welke voorwaarden? Plaatsingen kunnen voortkomen uit veiligheids-, opvoedings- of ontwikkelingsbehoeften van het kind, met het doel stabiliteit, veiligheid en toekomstperspectief te bieden. Een kind kan meerdere plaatsingsmomenten meemaken in de loop der tijd, bijvoorbeeld door verhuizing tussen pleegzorgfamilies, verplaatsing naar residentiële zorg, of terugkeer naar de eigen familie gevolgd door een vervolgplaatsing.

Tijdens en na een plaatsing wordt vaak getoetst op stabiliteit en permanency: aantal plaatsingsmomenten, duur van elke plaatsing, tijd tussen plaatsingen, en uiteindelijke uitkomst (bijvoorbeeld blijvende plaatsing bij pleeg- of adoptiegezin, terugkeer naar de familie met ondersteuningsplan, of uithuisplaatsing bij volwassenwording). Verantwoording en privacy staan centraal; gegevens worden meestal verzameld in administratieve registers om beleid en zorgprocessen te verbeteren.

Plaatsingsmomenten zijn daarmee een kernindicator voor de werking en effectiviteit van jeugdzorg- en kinderbeschermingssystemen, met grote implicaties voor het welzijn en de ontwikkeling van kinderen en jongeren.