oswojenia

Oswojenia, w sensie oswojenia zwierząt, to proces przekształcania zachowań dzikiego zwierzęcia w taki sposób, by było ono mniej lękliwe wobec ludzi i chętniej z nimi współpracowało. Oswojenie dotyczy pojedynczych osobników i zwykle obejmuje stopniową ekspozycję, pozytywne wzmocnienie oraz trening. W odróżnieniu od domestykacji, która polega na długotrwałych zmianach genetycznych w populacji i prowadzi do powstania nowego, trwałego gatunkowego stanu, oswojenie nie musi wiązać się z trwałą zmianą cech całego gatunku.

Proces oswojenia obejmuje ograniczanie reakcji strażańczych, kształtowanie pożądanych zachowań poprzez nagrody, socjalizację z ludźmi i stopniową modyfikację bodźców. Dzięki temu zwierzę staje się bardziej przewidywalne w kontaktach z człowiekiem, co może ułatwiać pracę, opiekę czy edukacyjne i towarzyskie funkcje zwierzęcia. W praktyce oswojenie stosuje się w wielu gatunkach, takich jak psy, konie, koty, ptaki i inne zwierzęta wykorzystywane w gospodarstwach, hodowlach czy warunkach rekreacyjnych.

Znaczenie oswojenia polega na możliwości nawiązania bezpośredniej interakcji między człowiekiem a zwierzęciem bez konieczności hodowli gatunku w kierunku pełnej domestykacji. Należy jednak uwzględniać dobrostan zwierzęcia, ryzyko dla ludzi oraz potencjalny wpływ na naturalne zachowania, co wymaga etycznego i odpowiedzialnego prowadzenia procesu.