minimalny

Minimalny to przymiotnik w języku polskim oznaczający najmniejszy możliwy lub dopuszczalny stopień, wartość lub zakres. Używany jest w odniesieniu do wielkości, kosztów, wymagań i cech, które odnoszą się do minimum. Może występować zarówno w funkcji opisowej (np. koszt minimalny, poziom minimalny), jak i predykatywnej (koszt jest minimalny).

Etymologia i pokrewne forms: wywodzi się z łacińskiego minimum, a przez język francuski trafił do polskiego jako techniczny zapożyczenie. W polskim tworzy formy odmiany takie jak minimalny, minimalna, minimalne; w liczbie mnogiej występuje forma minimalni (dla rodzaju męskiego osobowego) oraz minimalne (dla innych rodzajów). Równorzędnie występują pokrewne pojęcia: minimalizm, minimalność, wartość minimalna.

Zastosowania: w matematyce i naukach ścisłych minimalny często odnosi się do najmniejszej wartości funkcji, parametru lub granicy. W naukach społecznych i zarządzaniu mówi się o minimalnych wymaganiach czy minimalnym kosztzie projektu. W projektowaniu i sztuce, pojęcie minimalistycznego stylu dominuje w ograniczaniu formy i materiałów do niezbędnych elementów.

Uwagi językowe: minimalny jest wygodnym narzędziem do precyzowania zakresu lub celu, ale w niektórych kontekstach preferuje się inne wyrażenia, takie jak najmniejszy, podstawowy lub ograniczony, w zależności od treści. Rzeczownik odpowiadający to minimalizm lub minimalność. Wartości minimalne bywają oznaczane symbolicznie w danych i analizach.

Zobacz także: minimalizm, minimalność, minimum.