ledzionie

Ledzionie (prawidłowo: śledziona) to narząd jamy brzusznej należący do układu limfatycznego. U człowieka znajduje się w lewym górnym kwadrancie brzucha, pod przeponą i za żebrami, najczęściej wzdłuż tylnej ściany. Śledziona jest otoczona błoną surowiczą i kapsułą łącznotkankową, z której wychodzą beleczki dzielące narząd na część korową i miazgową.

Funkcje śledziony obejmują filtrację krwi, usuwanie zużytych czerwonych krwinek oraz magazynowanie krwi i płytek krwi. W skład funkcji immunologicznych wchodzą rola w odpowiedzi immunologicznej na patogeny, obecność białej pulpy, która zawiera limfocyty B i T, oraz makrofagi pomagające w prezentacji antygenów. W krwiotwórczym kontekście śledziona pełni także rolę rezerwuarową i filtracyjną, a w czerwonej miazdze dochodzi do fragmentacji starzejących się erytrocytów.

Anatomia i unaczynienie: śledziona jest bogato unaczyniona i zaopatrzona w tętnicę śledzionową, odchodzącą od pnia trzewnego; żyła śledzionowa odpływa do żyły wrotnej. W więzadłach otaczających narząd znajduje się połączenie z żołądkiem (więzadło żołądkowo-śledzionowe), z nerką (więzadło śledizionowo-nerkowe) i z przeponą (więzadło przeponowo-śledzionowe).

Diagnostyka i choroby: powiększenie śledziony (splenomegalia) występuje w infekcjach, chorobach wątroby, chorobach krwi i nowotworach. Pęknięcie śledziony to nagłe zagrożenie wymagające natychmiastowej interwencji. Po splenektomii wzrasta ryzyko ciężkich zakażeń bakteriami kapsulowanymi, co uzasadnia immunizacje przeciwko pneumokokom, meningokokom i Haemophilus influenzae, a czasem profilaktykę antybiotykową. Ultrasound i tomografia komputerowa są powszechnymi metodami obrazowania śledziony.