ledzion

Śledziona, potocznie nazywana ledzioną, jest narządem limfatycznym zlokalizowanym w lewej górnej części jamy brzusznej, za żebrami i pod przeponą. U dorosłych mierzy około 11–12 cm długości i waży około 150–200 g. Leży w okolicy dołka śledzionowego, w sąsiedztwie żołądka i lewego nerki. Należy do kluczowych elementów układu immunologicznego oraz krwiotwórczego, choć jego rola krwiotwórcza jest ograniczona po okresie rozwoju embrionalnego.

Struktura i funkcje: Śledziona składa się z czerwonej miazgi i białej miazgi. Biała miazga zawiera obszary limfatyczne, w których zachodzi odpowiedź immunologiczna na patogeny, a także grudki limfatyczne i periarteriolar lymphatic sheaths odpowiadające za reakcje immunologiczne. Czerwona miazga zawiera naczynia krwionośne i odpowiada za filtrację krwi: usuwanie uszkodzonych krwinek czerwonych, recykling żelaza, magazynowanie krwi, w tym płytek krwi. Śledziona odgrywa także rolę w filtracji krwi i zasiedlaniu komórek układu immunologicznego, a jej funkcje mogą wspierać odpowiedź na infekcje.

Unaczynienie i układ limfatyczny: Zaopatrzenie śledziony pochodzi z tętnicy śledzionowej, odchodzącej od pnia trzewnego. Krew odpływa żyłą śledzionową do żyły wrotnej. Autonomiczne unerwienie pochodzi z splotu trzewnego.

Znaczenie kliniczne: Powiększenie śledziony (splenomegalia) występuje w wielu chorobach, np. infekcjach, marskości wątroby, chorobach krwi. Uraz śledziony może prowadzić do jej pęknięcia i groźnego krwawienia. Usunięcie śledziony (splenektomia) zwiększa ryzyko zakażeń, zwłaszcza wywołanych przez bakterie kapsułkowe, dlatego po zabiegu zwykle zaleca się odpowiednie szczepienia.