Unaczynienie

Unaczynienie to proces doprowadzania krwi do tkanek i narządów za pośrednictwem układu krążenia, obejmujący naczynia tętnicze, kapilarne i żylne. Dzięki unaczynieniu tkanki otrzymują tlen i substancje odżywcze oraz usuwają produkty przemiany materii. Prawidłowe unaczynienie jest kluczowe dla funkcjonowania narządów i utrzymania homeostazy.

Regulacja przepływu krwi zależy od serca, obwodowego układu naczyniowego i mikrokrążenia. W kapilarach następuje wymiana gazów, nutrientów i metabolitów między krwią a tkankami. Autoregulacja, napięcie naczyniowe oraz działanie układu nerwowego i hormonalnego dostosowują przepływ do potrzeb metabolicznych.

Rozwój układu naczyniowego obejmuje angiogenezę w rozwoju embrionalnym i procesy naprawcze po urazach. W dorosłym organizmie adaptacyjne przebudowy sieci naczyń mogą tworzyć kolateralny przepływ; zaburzenia w tym procesie mogą wpływać na perfuzję narządów.

Zaburzenia unaczynienia prowadzą do niedokrwienia, uszkodzeń narządów i chorób. Przykłady obejmują zawał serca, udar mózgu, przewlekłe schorzenia nerek oraz zaburzenia perfuzji w cukrzycy i miażdżycy. Diagnoza obejmuje oceny przepływu krwi i perfuzji oraz identyfikację miejsc niedokrwienia.

Ocena unaczynienia wykonuje się za pomocą technik obrazowych, takich jak angiografia, ultrasonografia dopplerowska, tomografia komputerowa i magnetyczna z oceną perfuzji. W badaniach histologicznych ocenia się mikrokrążenie i integralność bariery naczyniowej. Znajomość unaczynienia jest kluczowa dla diagnostyki, leczenia i rokowania w wielu schorzeniach.