Home

laagdikte

Laagdikte is de verticale afstand tussen de bovenzijde en onderzijde van een opeenvolgende laag in een gesteente, sediment of materiaal, gemeten loodrecht op de grenslagen. Het wordt uitgedrukt in lengte-eenheden, meestal millimeters tot meters. De term wordt veelvuldig gebruikt in geologie, stratigrafie en materialenwetenschappen om de dikte van afzonderlijke lagen aan te geven.

In de geologie en stratigrafie helpt de laagdikte bij het reconstrueren van depositiescenario’s, correlatie tussen uitlopers

In engineering en bouwkunde verwijst laagdikte naar de dikte van een toegepaste laag, zoals verf, coating, lijm

Meetmethoden variëren van directe meting met een liniaal, micrometer of profilometer tot indirecte methoden zoals boor-

en
stratigrafische
kolommen.
Dunne
of
dikke
lagen
geven
informatie
over
de
snelheid
van
afzetting,
faciesveranderingen
en
diagenetische
processen.
In
hydrogeologie
en
reservoirkunde
beïnvloedt
de
laagdikte
de
opslagcapaciteit
en
het
stromingspad
van
water
en
van
olie
of
gas.
of
asfalt.
De
dikte
kan
droog,
nat
of
gemeten
in
micrometers
of
millimeters.
Controle
van
laagdiktes
is
cruciaal
voor
prestatie,
duurzaamheid
en
conformiteit
aan
specificaties.
of
sondeboringen
en
logging.
Voor
dunne
films
en
halfgeleiders
worden
technieken
als
ellipsometrie
en
interferometrie
toegepast.
Door
de
juiste
bepaling
van
laagdiktes
ontstaat
inzicht
in
fysieke
eigenschappen
en
functionele
prestaties
van
het
systeem.